Αισθητική παρέμβαση στο διατηρητέο «Αχίλλειον»


Η Δημοτική Αρχή υπόσχεται έργα μέχρι το Πάσχα
Τα βλέπουμε σε πολλές γωνιές της Καλαμάτας, τα περισσότερα να καταρρέουν και άλλα να ρημάζουν από βραδινές επιδρομές. Για τους ιδιοκτήτες των διατηρητέων κτηρίων το πρόβλημα είναι μεγάλο. Όχι μόνο γιατί δεν μπορούν να αξιοποιήσουν την ιδιοκτησία τους, αλλά και γιατί δοκιμάζονται με το συνεχές κόστος της συντήρησης και αποκατάστασης.
Στην Καλαμάτα η πληγή «άνοιξε» με τους φονικούς σεισμούς του 1986. Έχουν περάσει τρεις δεκαετίες και ακόμα δεν έχει βρεθεί λύση, όχι μόνο για τα ιδιωτικά, αλλά και τα κτήρια που ανήκουν στο Δήμο Καλαμάτας ή στο ελληνικό Δημόσιο!
Βέβαια, γι’ αυτά που δεν είναι ιδιωτικά τα ερωτήματα που γεννώνται είναι κραυγαλέα. Τόσα χρόνια και δε βρέθηκε ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα για τη συντήρηση και την ανακατασκευή τους;
Το ερώτημα που καταθέσαμε σ’ ένα πρόσφατο ρεπορτάζ της εφημερίδας, κατατέθηκε και πάλι στην προχθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας από το δημοτικό σύμβουλο της μείζονος μειοψηφίας, Στάθη Σταματόπουλο. Όπως σχολίασε, η εικόνα του κέντρου της πόλης “τραυματίζεται” από την εικόνα των διατηρητέων κτηρίων, τόσο των δημοτικών όσο και των ιδιωτικών.
Πρόσθεσε ότι υπάρχει στην πόλη επιστημονικό δυναμικό που είναι διαθέσιμο να προσφέρει έργο εξωραϊσμού τους, αφού πρώτα υπάρξει άρση της επικινδυνότητάς τους.
Απαντώντας ο δήμαρχος Καλαμάτας σημείωσε ότι για το “Αχίλλειον” απαιτείται ένα ποσό ύψους 3,5 περίπου εκατομμυρίων ευρώ για να επανέλθει στην προτέρα κατάσταση, χρηματοδότηση απαγορευτική για τα οικονομικά δεδομένα που υπάρχουν. Από την άλλη, η προσπάθεια που έγινε για ένταξή του στο πρόγραμμα “Jessica” δεν ευοδώθηκε.
Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει στο πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων του 2015 ένα ποσό για εργασίες στο κτήριο. Μέχρι, όμως, να γίνει αυτό, συμπλήρωσε ότι ο Δήμος Καλαμάτας θα προχωρήσει άμεσα σε παρεμβάσεις στο κτήριο, ενώ θα “ντυθεί και με ένα ειδικό πανί, όπου θα εμφανίζεται η φωτογραφική απεικόνισή του.
Υπενθυμίζουμε την ανάλογη, πριν από χρόνια, πρόταση του Βασίλη Κοσμόπουλου, επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Ανθρώπινη και Όμορφη Πόλη», για κάλυψη των προσόψεων των κτηρίων, έπειτα από τις απαραίτητες παρεμβάσεις.
Όταν το είχε προτείνει, ο κ. Νίκας είχε βρει ως δικαιολογία ότι το κόστος μιας τέτοιας πρωτοβουλίας είναι απαγορευτικό. Προφανώς ήταν μια πολιτικάντικη δικαιολογία. Σήμερα, όμως, τα πράγματα άλλαξαν.
Από εκεί και πέρα, για τα ιδιωτικά διατηρητέα σημείωσε ότι ο Δήμος δεν μπορεί να κάνει το παραμικρό και η πρωτοβουλία ανήκει μόνο στο κράτος.

Του Αντώνη Πετρόγιαννη