«Με στρατηγική στην πολιτική και όχι μια στρατηγική πολιτική μπορούμε να πετύχουμε»
«Η έξοδος από την κρίση περνά μέσα από τους υδρογονάνθρακες» τόνισε από τους Γαργαλιάνους ο Νίκος Λυγερός, σε διάλεξη με θέμα «Ανασκόπηση Μέλλοντος Ελληνισμού» το βράδυ της Τετάρτης!
Ο διακεκριμένος μαθηματικός, συγγραφέας, ποιητής, ζωγράφος, σκηνοθέτης, που ασχολείται με τη μουσική, την κοινωνιολογία, την οικονομία, την αρχαιολογία, το μάνατζμεντ και τη στρατηγική, ειδικός σύμβουλος στη Σχολή Εθνικής Άμυνας, τη Σχολή Πολεμικής Αεροπορίας, την Αστυνομική Ακαδημία, τη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας, βρέθηκε για ακόμα μια φορά στους Γαργαλιάνους και μίλησε στο κοινό, στην «Αποθήκη 186», προσκεκλημένος του εκεί Πολιτιστικού Συλλόγου.
«Αυτή η ανασκόπηση μέλλοντος Ελληνισμού έχει σαν σκέψη το γνωστικό αντικείμενο του Ελληνισμού βέβαια, σε διαχρονικό επίπεδο, για να δούμε από τι έχουμε περάσει, να δούμε πώς θα ξεπεράσουμε μερικά προβλήματα και ποιο είναι το μέλλον και οι προοπτικές με τα εργαλεία που διαθέτουμε, δηλαδή, σ’ ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο, στην ανατολική Μεσόγειο, το θέμα των υδρογονανθράκων, οι προοπτικές όσον αφορά στην καινοτομία, στοιχεία που αφορούν και στον ζεόλιθο. Πάντως, εργαλεία στρατηγικής και ενέργειας που μας επιτρέπουν να δούμε ποια θα είναι η γεωπολιτική ισχύς του Ελληνισμού για το μέλλον, το άμεσο και το λιγότερο άμεσο. Αυτό είναι σαν γενικό πλαίσιο», επισήμανε.
Ερωτηθείς εάν είναι αισιόδοξος, αναφέρθηκε στη στρατηγική και το ΑΟΖικό πλαίσιο: «Θα το λέγατε εσείς ότι είμαι αισιόδοξος. Θεωρώ, απλώς, ότι η στρατηγική μάς επιτρέπει ν’ αντιμετωπίσουμε δυσκολίες που είναι σημαντικές, δηλαδή είναι αδιανόητες, άρα θα βγούμε από την κρίση, ειδικά όταν περάσουμε στο πλαίσιο το ΑΟΖικό και με αυτό το στοιχείο θα δούμε πώς μπορούμε να έχουμε ανάκαμψη και ανάπτυξη κι όχι απλώς μια οικονομία διαχειρίσιμη, που να επιτρέπει μόνο και μόνο μία επιβίωση. Ο Ελληνισμός είναι της εξωστρέφειας, κατά συνέπεια πρέπει να παράγει ένα έργο που του επιτρέπει να είναι γνωστός στην ανθρωπότητα».
«Η έξοδος από την κρίση περνάει μέσα από τους υδρογονάνθρακες;» η ερώτηση που του τέθηκε και ο ίδιος απαντώντας τόνισε: «Χωρίς αυτό (σ.σ. υδρογονάνθρακες) θα συζητάμε απλώς πράγματα τα οποία είναι, μόνο και μόνο, μία λιτότητα – που δεν έχει προοπτικές – και μία εξοικονόμηση. Ενώ, εμείς, χρειαζόμαστε μια ανάκαμψη και μια ανάπτυξη, όπως έλεγα, κι αυτό δε γίνεται με οποιαδήποτε εργαλεία. Χρειαζόμαστε εργαλεία υψηλής στρατηγικής και το θέμα της ΑΟΖ ανήκει σε αυτά! Αυτά τα εργαλεία τα έχουμε. Έχουμε και αποθέματα και στρατηγική, έχουμε και τεχνικό επίπεδο. Απλώς πρέπει να έχουμε και λίγο και πολιτική κι εδώ λίγο τα πράγματα είναι δύσκολα, γιατι στη στρατηγική, ξέρετε, δεν ψηφίζει ο καθένας! Στην πολιτική ψηφίζει ο καθένας και μερικές φορές είναι συγχυσμένος με αυτό που έκανε, μετά! Άρα, όταν θα έχουμε μία στρατηγική στην πολιτική μας και όχι μια στρατηγική πολιτική, τότε θα καταλάβουμε ότι μπορούμε να πετύχουμε πράγματα, αρκεί να το θέλουμε κι εμείς! Αυτή είναι η ιδέα σε γενικές γραμμές».
Ακολούθως επισήμανε: «Είναι θέμα, μόνο και μόνο, πολιτικής βούλησης και δεν αφορά καν εχθρούς! Είναι, πραγματικά, μια πρωτοβουλία. Ο Ελληνισμός ήταν πάντοτε σ’ αυτό το πλαίσιο, θα το δείξουμε και ιστορικά, πως θα μπορέσουμε να το ξεπεράσουμε, αν εμείς το θελήσουμε πραγματικά και όχι να είμαστε μόνο διαχειριστές προβλημάτων».
Ο κ. Λυγερός έκανε μιαν ιστορική αναδρομή στον Ελληνισμό και τα επιτεύγματά του, με τη στρατηγική, στην οποία εστίασε καθώς, όπως επεσήμανε, με τη στρατηγική και τα εργαλεία αυτής που διαθέτει η χώρα μας μπορεί να πετύχει πολλά και να βγει από την κρίση.
Ιδιαίτερη μνεία έκανε στην ελληνική ΑΟΖ και την τεράστια γεωστρατηγική και τοποστρατηγική σημασία που έχει, προσθέτοντας πως πρέπει να αναπτυχθεί στρατηγική δράση.
Η διάλεξη «άνοιξε» με καλωσόρισμα της προέδρου του Πολιτιστικού Συλλόγου Γαργαλιάνων, Λουκίας Πρεβεζάνου, η οποία ευχαρίστησε το διακεκριμένο ομιλητή για την αποδοχή της πρόσκλησης, καθώς και το κοινό, ενώ στη συνέχεια προλόγισε και χαιρέτισε τη διάλεξη ο πρώην δήμαρχος Γαργαλιάνων, Σταύρος Καλοφωλιάς, ο οποίος συνδέεται με προσωπική φιλία με τον κ. Λυγερό.
Του Ηλία Γιαννόπουλου
