Το συνδικαλιστικό κατεστημένο της ΑΔΕΔΥ, δηλαδή των Δημοσίων Υπαλλήλων, αρνείται κάθε αξιολόγηση, προβάλλοντας κάποιες αστείες δικαιολογίες που δεν πείθουν ούτε τα νήπια. Θαυμάστε τη συνδικαλιστική ανευθυνότητα της ΑΔΕΔΥ, η οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρει:
«Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. αποφάσισε στις 15/3/2017 να προκηρύξει απεργία – αποχή όλων των εργαζομένων στις Δημόσιες Υπηρεσίες από κάθε διαδικασία αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα. Σας καλούμε να στηρίξετε αυτή τη νόμιμη και απόλυτα τεκμηριωμένη απόφασή μας για τους παρακάτω λόγους:
Η μνημονιακή πειθαρχία όλων των κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια επιτάχυνε τις ακραίες νεοφιλελεύθερες “μεταρρυθμίσεις” που ξεκίνησαν πριν από 25 χρόνια, και με άλλοθι την κρίση θέλουν να ολοκληρώσουν ένα σχέδιο που προβλέπει εργασιακές σχέσεις – λάστιχο, δουλειά χωρίς δικαιώματα και κράτος χωρίς κοινωνικές παροχές προς τους πολίτες, παρά μόνο προνοιακές για επιβίωση.
Στο Δημόσιο, ήδη, από το 2000, με τη θεωρία περί ευέλικτου και επιτελικού κράτους, εκχωρήθηκαν πολλές αρμοδιότητες σε εργολάβους και ιδιώτες, υποβαθμίστηκαν οι κοινωνικές υπηρεσίες και όλες οι τεχνικές και άλλες υπηρεσίες που σχετίζονται με τη συντήρηση και την ανάπτυξη των υποδομών των πόλεων και ιδιωτικοποιήθηκαν όσες ήταν κερδοφόρες και υπήρχε ενδιαφέρον από τους ιδιώτες.
Σε πλήρη ευθυγράμμιση με τις πολιτικές όλων των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μετά την ψήφιση του 3ου μνημονίου, ψηφίζει και υλοποιεί το “πακέτο” που αφορά στην οργάνωση και στη λειτουργία του δημόσιου τομέα. Και μάλιστα, αν κρίνουμε από αυτά που γράφονται στις εγκυκλίους που εκδίδει το υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης, βιάζεται ιδιαίτερα!».
Κοντεύουμε σαράντα χρόνια χωρίς αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Έτσι θέλησε το ΠΑΣΟΚ, από το 1981, όταν κέρδισε την εξουσία. Με το Νόμο 1264/1982, για το συνδικαλισμό, οι συνδικαλιστές, από ελεγκτές της εξουσίας, έγιναν μέτοχοι της εξουσίας. Έτσι γεννήθηκαν οι επαγγελματίες συνδικαλιστές, που πολλοί από δαύτους δεν έχουν δουλέψει σχεδόν καθόλου. Έτσι γεννήθηκαν οι «Κολλάδες», η ντροπή και η ξεφτίλα του συνδικαλισμού, αλλά και του ΠΑΣΟΚ.
Έτσι θέλησε το ΠΑΣΟΚ, έτσι και έγινε. Μαζί με το κομματικό κράτος δημιουργήθηκε το συνδικαλιστικό κράτος. Η συνέχεια είναι γνωστή. Όλοι, κουτσοί- στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα, δηλαδή διορισμός στο Δημόσιο. Και βέβαια, αυτό, μαζί με την κομματικοποίηση, είχε ως αποτέλεσμα την κατάρρευση του κράτους, της δημόσιας διοίκησης.
Δεν είναι, λοιπόν, περίεργο ότι το κράτος-η δημόσια διοίκηση αποτελεί το μεγάλο ασθενή. Αποτελεί τον υπ’ αριθμόν ένα παράγοντα που εμποδίζει την ανάπτυξη της χώρας. Επιπλέον, το ελληνικό κράτος κατατάσσεται στα «αποτυχημένα κράτη», μαζί με αυτά της Αφρικής και της Ασίας.
Και βέβαια αυτή την αποτυχία και την ανικανότητα του κράτους τη γνωρίζουν και την υφίστανται όλοι οι πολίτες. Αλήθεια, υπάρχει πολίτης που να μην έχει ταλαιπωρηθεί, να μην έχει αγανακτήσει με τη μακαριότητα και την ανικανότητα της δημόσιας διοίκησης;
Και ενώ η διάλυση και η ανικανότητα του κράτους είναι γνωστή σε όλους, το κομματικό/πολιτικό σύστημα είναι ανίκανο να πράξει τα αυτονόητα. Δηλαδή, να προχωρήσει στον εκσυγχρονισμό του κράτους. Στη δημιουργία ενός σύγχρονου, ευέλικτου επιτελικού κράτους.
Αυτή την ανικανότητα τη διορθώνει η τρόικα. Ανάμεσα στις υποχρεώσεις που μας επιβάλλει, είναι και η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Και πολύ ορθά. Αυτό απαιτεί το συμφέρον του λαού. Αυτό επιβάλλει ο κοινός νους.
Ασφαλώς, ο εκσυγχρονισμός του κράτους επιβάλλει και την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Δηλαδή, κάτι το αυτονόητο, δεδομένου ότι δεν υπάρχει αναπτυγμένη χώρα, που να μην έχει αξιολόγηση των υπαλλήλων της. Και αυτό το αυτονόητο το αρνούνται τα γερόντια του παλαιοκομματισμού, των πελατειακών σχέσεων, της φαυλοκρατίας, της αναξιοκρατίας και της αργομισθίας της ΑΔΕΔΥ.
Την ευθύνη για τη σαραντάχρονη ασυλία (τη μη αξιολόγηση) των δημοσίων υπαλλήλων την έχει ολόκληρο το κομματικό/πολιτικό σύστημα, διότι: η Κεντροδεξιά, που κυβερνούσε τόσα χρόνια, στάθηκε ανίκανη να εφαρμόσει την αξιολόγηση. Η Κεντροαριστερά, αφού κατάργησε την αξιολόγηση (ΠΑΣΟΚ), στη συνέχεια, το μεν ΠΑΣΟΚ στάθηκε ανίκανο, η δε Αριστερά αντιδρούσε σε οποιαδήποτε αξιολόγηση. Και βέβαια, στην αντίδραση πρωτοστατούσαν τα κομματικά συνδικάτα.
Όμως, αλίμονο, αν η οποιαδήποτε κυβέρνηση θα πρέπει να πάρει την άδεια από την ΑΔΕΔΥ για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Γι’ αυτό οφείλει να προχωρήσει άμεσα όλες τις διαδικασίες αξιολόγησης, αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις των αντιδραστικών.
Κάθε Κυριακή με Θάρρος
Γράφει ο Παύλος Μάραντος*
*Ο Παύλος Μάραντος είναι Έλληνας και Ευρωπαίος πολίτης
marantosp@gmail.com
Απεργία – αποχή των εργαζομένων στο Δημόσιο από κάθε διαδικασία αξιολόγησης
