Μια τιμητική εκδήλωση για τους βετεράνους του αθλητικού ρεπορτάζ (αν και με αρκετά χρόνια καθυστέρησης…) διοργάνωσε την περασμένη Τετάρτη το Μορφωτικό Ίδρυμα της ΕΣΗΕΑ, δυστυχώς με τη χορηγία δύο ιδιωτικών εταιρειών και μιας κρατικής φίρμας (ΕΛΤΑ), αν και επρόκειτο για ένα μηδαμινό έξοδο (τύπωμα μερικών προσκλήσεων και μερικών επαίνων), που θα έπρεπε να είχε φροντίσει η ίδια η Ένωση Συντακτών.
Εν πάση περιπτώσει, η βραδιά κύλησε στην κατάμεστη αίθουσα τελετών της Ένωσης, μέσα σε ατμόσφαιρα φορτισμένη από συγκίνηση για 15 από γηραιότερους εν ζωή συναδέλφους, έξι από τους οποίους διανύουν τη δέκατη δεκαετία της ζωής τους. Ήταν εκεί ο Χάρης Λυμπερόπουλος (ετών 96), ο Πέτρος Λινάρδος (92), ο Μίμης Παπαναγιώτου (91), ο Γιώργος Παντούρης (89), ο Βαγγέλης Φουντουκίδης (89), ο Γιάννης Διακογιάννης (87) και οι κάπως… νεότεροι Ντίνος Βεντίκος, Φαίδων Κωνσταντουδάκης, Μάκης Παπαζήσης, Γιώργος Λιβέρης, Ανδρέας Μπόμης, Νίκος Γερακάρης και Σταύρος Τσώχος. Δεν παραβρέθηκαν –αν και είχαν ενημερωθεί και αποδεχτεί τη βράβευσή τους- ο Λευτέρης Παπαδόπουλος (83), ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του ως αθλητικός συντάκτης, ο Δημήτρης Λιμπερόπουλος (93), γνωστός για τη μακρά αποκλειστικότητά του ως ρεπόρτερ του Αριστοτέλη Ωνάση, και ο αειθαλής γελοιογράφος Κώστας Μητρόπουλος (93), ο οποίος παραμένει μάχιμος, διαγράφοντας μια εκπληκτική καριέρα.
Με εξαίρεση τον Παπαδόπουλο (χάρη στα εκατοντάδες τραγούδια που έχει γράψει), τον Μίμη Παπαναγιώτου, ο οποίος αρθρογραφεί ακόμη στο «Flash της Μεσσηνίας» και τον Μητρόπουλο, που συνεχίζει με το αστείρευτο πνεύμα του να συναρπάζει με δημοσιεύσεις σε εφημερίδες και περιοδικά, τα ονόματα των λοιπών τιμηθέντων ίσως δε λένε κάτι στους σημερινούς νέους αναγνώστες. Υπήρξαν, όμως, πρωτοπόροι του αθλητικού ρεπορτάζ, αυτοί που κατά τις δεκαετίες του’ 50 και του’ 60 έδωσαν τις μάχες τους ώστε τα σπορ να κερδίζουν δημοσιότητα και μπόλικες σελίδες στον Τύπο.
Από το ενημερωτικό φυλλάδιο που μοιράστηκε στους καλεσμένους, με μικρό βιογραφικό των βετεράνων, αξίζει να σταθεί κάποιος στο καταπληκτικό σημείωμα του Κώστα Μητρόπουλου, μια και ήταν ό,τι πιο έξυπνο μικρό κείμενο διάβασα τον τελευταίο καιρό, και ας είναι καλά. Επιτρέψτε μου να το μεταφέρω στη στήλη με το σκεπτικό ότι δεν πρόκειται να το βρείτε πουθενά!
Γράφει ο κορυφαίος σκιτσογράφος:
«Η Μπέτι Ντέιβις έλεγε ότι οι μεγάλες ηλικίες δεν είναι για δειλούς. Εννοούσε στην Αμερική προφανώς. Γιατί εδώ οι μεγάλες ηλικίες δεν είναι ούτε για δειλούς ούτε για γενναίους. Είναι για κλάματα. Προσέχτε. Εγώ. Μια πάρα πολύ μεγάλη ηλικία. Γεννήθηκα πριν από έντεκα οικονομικές κρίσεις, δύο δικτατορίες, ένα μεγάλο πόλεμο, ένα εμφύλιο, τέσσερις χρεοκοπίες, τέσσερις υποτιμήσεις και δεκαοκτώ σεισμούς. Αν έπρεπε να πω κάτι σαν την Ντέιβις θα ’λεγα ότι: Οι μεγάλες ηλικίες είναι όμορφες, αν τις έχεις ζήσει με μια παρέα από ενδιαφέροντες, ευφυείς, εγγράμματους και γοητευτικούς συνομήλικες σαν αυτούς εδώ απόψε».
Γιώργος Αρκουλής
-Με τα σκίτσα και το αστείρευτο χιούμορ του Κώστα Μητρόπουλου έχουν ξεχάσει –πρόσκαιρα έστω- τα προβλήματά τους γενεές επί γενεών. Ας είναι καλά!
