Ένας επικίνδυνος συγχρονισμός κρίσιμων θεμάτων για τη χώρα μας βρίσκεται σε εξέλιξη τις τελευταίες ημέρες. Την ίδια ώρα που διεξαγόταν στη Βουλή η συζήτηση για το 4ο Μνημόνιο, την ίδια ώρα που ξεχειλίζει το ποτήρι της αγανάκτησης του ελληνικού λαού για τις βαριές περικοπές συντάξεων, τη μείωση του αφορολογήτου, την υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας, την αύξηση των φόρων, αυτή την ίδια ώρα η κυβέρνηση ετοιμάζεται να υπογράψει μια εθνική συμφωνία, που δεσμεύει για πάντα τη χώρα και δημιουργεί τετελεσμένα.
Μια συμφωνία που παραχωρεί επίσημα το όνομα «Μακεδονία» στο κράτος των Σκοπίων και αναγνωρίζει την ύπαρξη «μακεδονικής εθνότητας», «μακεδονικής γλώσσας» και «μακεδονικής ταυτότητας».
Οι ρίζες του σκοπιανού αλυτρωτισμού αρχίζουν να… βλασταίνουν στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα όπου – προφανώς, σύμφωνα με το σκεπτικό της συμφωνίας- βρίσκεται η «Νότια Μακεδονία»… όπου κατοικούν άλλοι «Μακεδόνες», που βρίσκονται υπό την κυριαρχία «άλλου κράτους», του ελληνικού…
Αυτή η «Βόρεια Μακεδονία» αποκτά διεθνή υπόσταση και διεθνή αναγνώριση. Κάτι που δε διέθετε ως σήμερα, αφού δεν είχε καν όνομα. Ένα κράτος που δεν απέκτησε όνομα μετά την ανεξαρτητοποίησή του και την απόσχισή του από την ομόσπονδη Γιουγκοσλαβία. Ένα κράτος που ο Τίτο είχε ονομάσει «Δημοκρατία της Μακεδονίας» για να ικανοποιήσει το σοβιετικό όνειρο της δημιουργίας μιας περιοχής (της Μακεδονίας) με πρόσβαση στη Μεσόγειο θάλασσα, που θα περιελάμβανε τμήματα από την Ελλάδα και τη Βουλγαρία.
Κανείς μας δε θέλει να το πιστέψει, όμως ως σκέψη δεν μπορεί να την αποφύγει: η κυβέρνηση χρησιμοποιεί συνειδητά το Σκοπιανό για να στρέψει το ενδιαφέρον του λαού σε αυτό, ώστε να ξεχάσει την οικονομική χρεοκοπία και τη φορολογική επιδρομή. Υπογράφει μια εθνική συμφωνία ως αντίμετρο στην οικονομική χρεοκοπία.
Μια συμφωνία στην οποία «κάθε χώρα θα ερμηνεύει τους όρους «Μακεδονία» και «Μακεδόνες» κατά βούληση (άρθρο 7). Μια συμφωνία με την οποία η Ελλάδα δεσμεύεται «να εξετάσει τον τρόπο διδασκαλίας της ιστορίας, ώστε να αρθούν τυχόν αλυτρωτικές αναφορές» (άρθρο 8 παρ. 5)!
Ας μη γελιόμαστε πρόκειται για μια συμφωνία που συνιστά, αφενός, εθνική υποχώρηση και, αφετέρου, βάζει «μπουρλότο» αποσταθεροποίησης στα Βαλκάνια. Τώρα, η ήδη αναγνωρισμένη συστατική εθνότητα των Αλβανών των Σκοπίων (που αποτελεί περίπου το 25% του πληθυσμού), αλλά και οι Βούλγαροι που κατοικούν εκεί, θα έχουν κάθε λόγο να εκδηλώσουν αποσχιστικές τάσεις. Δείτε τι ζήτησε κιόλας το βουλγάρικο υπουργείο των Εξωτερικών (φοβούμενο τα χειρότερα) από τα Σκόπια και την Ελλάδα: να δεσμευτούν ότι «δε θα ερμηνευτεί η συμφωνία ως βάση για μελλοντικές αλλαγές στα υπάρχοντα σύνορα ή για αξιώσεις έναντι γειτονικών κρατών ως προς τη γλώσσα, τον πολιτισμό, την ιστορία και την ταυτότητα»!
Η πατρίδα μας βρίσκεται στην κρισιμότερη καμπή των τελευταίων ετών. Η Νέα Δημοκρατία αναγνωρίζει την κρισιμότητα των στιγμών και γι’ αυτό αναλαμβάνει την ευθύνη να προασπίσει, με όλα τα μέσα που της διαθέτει το Σύνταγμα, τα εθνικά μας συμφέροντα. Η πρόταση δυσπιστίας που κατατέθηκε είναι πράξη ευθύνης απέναντι στον ελληνικό λαό και στην ιστορία μας.
Της Πιπίνας Π. Κουμάντου
Μέλους του Μητρώου Πολιτικών Στελεχών της Νέας Δημοκρατίας
Σκοπιανό: Μια εθνική συμφωνία – αντίμετρο στην οικονομική χρεοκοπία
