Οι μαθητές είχαν την ευκαιρία «να ζήσουν» την Ιστορία από κοντά, αλλά και να τιμήσουν τους 8.000 Έλληνες πεσόντες
Μια ξεχωριστή εμπειρία έζησαν 30 παιδιά των Εκπαιδευτηρίων Μπουγά, καθώς από τις 12 έως τις 14 Οκτωβρίου ταξίδεψαν στην Αλβανία και επισκέφθηκαν περιοχές της Βόρειας Ηπείρου όπου έχασαν τη ζωή τους 8.000 Έλληνες στρατιώτες κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού Πολέμου 1940-41. Εκεί συνομίλησαν με Έλληνες της Αλβανίας, ενώ βρέθηκαν σε δύο ομαδικά στρατιωτικά νεκροταφεία με Έλληνες πεσόντες.
Όπως είπαν στους μαθητές, η ημερομηνία που βρέθηκαν στο ένα από τα δύο νεκροταφεία (13 Οκτωβρίου) ήταν σημαντική, καθώς την προηγούμενη είχε γίνει ομαδική ταφή 573 Ελλήνων που για 77 χρόνια παρέμεναν άταφοι.
Από την πλευρά της, η διευθύντρια του Γυμνασίου, Μαρία Κολλάτου, παρατήρησε ότι σκοπός της επίσκεψης ήταν να δουν οι μαθητές από κοντά τα μέρη στα οποία οι Έλληνες πολέμησαν και συχνά διαβάζουν στα βιβλία, αλλά και να μάθουν για τους προγόνους μας και να αγαπήσουν την ειρήνη. Επιπρόσθετα, είχαν την ευκαιρία να συνομιλήσουν και να έρθουν σε επαφή με μαθητές από ελληνόφωνα σχολεία της Αλβανίας.
Οι μαθητές με τη σειρά τους δήλωσαν ότι ήρθαν σε επαφή με άτομα που θεωρούν κομμάτι της Ελλάδας, ενώ ήταν μια ανατριχιαστική εμπειρία, που θα επιδιώξουν να μεταφέρουν και στους γύρω τους.
Με την επίσκεψή τους δήλωσαν ότι απέτισαν φόρο τιμής στους 8.000 Έλληνες που χάθηκαν εκεί, ενώ παρατήρησαν πως θα πρέπει και άλλοι μαθητές να κάνουν την ίδια επίσκεψη, για να μάθουν από κοντά τι έγινε τότε.
Επίσης, είχαν την ευκαιρία να δουν, έστω για λίγο, αναπτυσσόμενες περιοχές της Αλβανίας.
Κλείνοντας ο διευθυντής των Εκπαιδευτηρίων Φώτης Μπουγάς ευχαρίστησε τους γονείς που επέτρεψαν στα παιδιά τους να ζήσουν αυτή τη μοναδική εμπειρία, αλλά και τον Αρχιεπίσκοπο Τιράνων Αναστάσιο για τη βοήθειά του στην πραγματοποίηση της επίσκεψης. Όπως σχολίασε, έχει προσφέρει τεράστιο έργο στη διατήρηση του ελληνικού στοιχείου στη γείτονα χώρα και, μάλιστα, έχει προνοήσει, ώστε ο Ελληνισμός να επιβιώσει και για τα επόμενα χρόνια.
Κύριοι σταθμοί του περιηγητικού ταξιδιού
α. Το Στρατιωτικό Μουσείο Πολέμου 1940 – 41. Ένα μικρό μουσείο που, χάρις στην περιεκτική και κατατοπιστική ξενάγηση του στρατιώτη ξεναγού από το Τάγμα των Τεθωρακισμένων και της οπτικοηχητικής αναπαράστασης των ηρωικών μαχών που έγιναν στο Καλπάκι, έκανε τους μαθητές να συνειδητοποιήσουν την αποφασιστική συμβολή της VIII Μεραρχίας Πεζικού και του διοικητή της, υποστράτηγου Χαράλαμπου Κουτσιμήτρου στην απώθηση των Ιταλών εισβολέων κατά τις πρώτες ημέρες του πολέμου.
β. Το χωριό Βουλιαράτες στην επαρχία Δρόπολης στο δρόμο Κακαβιάς – Αργυροκάστρου. Εκεί οι μαθητές επισκέφθηκαν το στρατιωτικό νεκροταφείο (εγκαινιάστηκε το 1999), στον προαύλιο χώρο της μικρής εκκλησίας της Αγίας Σκέπης, όπου παρατήρησαν τους πρώτους τάφους με αναγνωρισμένους Έλληνες πεσόντες του ’40-41, μεταξύ των οποίων και ονόματα Μεσσήνιων στρατιωτών.
γ. Η κοιλάδα της Κλεισούρας. Ξεκινώντας από το Αργυρόκαστρο και διασχίζοντας ένα καταπράσινο τοπίο παραπλεύρως του Αώου ποταμού, οι μαθητές έφθασαν στο νέο στρατιωτικό νεκροταφείο, έργο κι αυτό του Αρχιεπισκόπου κ.κ. Αναστασίου. Στον αύλειο χώρο του μοναστηριού του Αγίου Νικολάου υψώνεται ένας τεράστιος σταυρός κι από κάτω κι ολόγυρα κενοί τάφοι (με σταυρό), στους οποίους προορίζονται να τοποθετηθούν τα οστά των ηρώων που φυλάσσονται σε μεταλλικά οστεοφυλάκια. Ευτυχής συγκυρία για το σχολείο από την Καλαμάτα υπήρξε το γεγονός ότι η επίσκεψή πραγματοποιήθηκε την επόμενη μέρα απ’ τον επίσημο ενταφιασμό των πρώτων 573 ταυτοποιημένων νεκρών.
Εκεί, λοιπόν, οι μαθητές, καταθέσαν στεφάνι και έψαλαν τον εθνικό ύμνο.
δ. Το Ελληνοαλβανικό Λύκειο «Πνοή Αγάπης». Η αποστολή από την Καλαμάτα είχε την ευκαιρία να μάθει το πλαίσιο σπουδών και τους στόχους της εκπαίδευσης που παρέχει ένα ελληνορθόδοξο σχολείο στην Αλβανία. Αγώνες μπάσκετ και βόλεϊ μεταξύ των μαθητών των δύο σχολείων, παραδοσιακοί χοροί και ανταλλαγή δώρων ολοκλήρωσαν αυτή την πρώτη επαφή γνωριμίας εκπαιδευτικών και μαθητών.
Συμπληρωματικά στους στόχους αυτού του ταξιδιού-προσκυνήματος οι μαθητές επισκέφθηκαν:
-Το Φρούριο Αργυροκάστρου, το έμβλημα της πόλης του Αργυροκάστρου. Ένα κάστρο που αντιστέκεται στη φθορά του χρόνου από την εποχή του Πύρρου μέχρι σήμερα, για να θυμίζει στον επισκέπτη ότι υπήρξε, κυρίως, σύμβολο μαρτυρίου ενός λαού, ένα νεκροταφείο «ζωντανών» στο καθεστώς Χότζα, στο οποίο μαρτύρησαν όσοι αγωνίστηκαν για την απολύτρωση του τόπου τους.
–Την παραθαλάσσια πόλη των Αγ. Σαράντα, απέναντι ακριβώς από το βόρειο κομμάτι της Κέρκυρας. Πρόκειται για μια τουριστικά αναπτυγμένη πόλη που αύξησε τα τελευταία 20 χρόνια το μόνιμο πληθυσμό της από 23.000 σε 45.000, θέτοντας συγχρόνως τις υποδομές υποδοχής και φιλοξενίας χιλιάδων τουριστών. Εκεί οι μαθητές έκαναν βόλτα στην πεζοδρομημένη παραλιακή ζώνη, πήγαν σε εστιατόρια και καφέ και έζησαν στιγμές χαλάρωσης.
Τελευταίος σταθμός των 30 μαθητών ήταν το Εθνικό Πάρκο και ο Αρχαιολογικός Χώρος του Βουθρωτού, πολύ κοντά στο συνοριακό σταθμό Μαυροματίου. Πρόκειται για μια άγνωστη για τους Έλληνες αρχαιοελληνική πόλη της Αλβανίας, μια αξιολάτρευτη συνύπαρξη φυσικού παράδεισου και αρχαιολογικών ευρημάτων από την Προϊστορική Εποχή μέχρι τα Νεώτερα Χρόνια (π.χ. αρχαιοελληνικός ναός του Ασκληπιού, ρωμαϊκό θέατρο, βυζαντινός ναός).
Δικαιολόγησαν δε, γιατί ανέκαθεν οι άνθρωποι επιθυμούσαν να ζήσουν στον τόπο αυτό: ένα φυσικό λιμάνι, μια φυσική οχυρή τοποθεσία, μια πλούσια λιμνοθάλασσα, ένα κομβικό σημείο θαλάσσιων δρόμων και συγχρόνως ένα μοναδικό Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομίας.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
