Εις το Στρατοδικείον προχθές διεξήχθη μία πρωτότυπος κατηγορία, η οποία δια την πρωτοτυπίαν της είχε κινήσει και το ενδιαφέρον του ακροατηρίου. Το ενώπιον του κατηγορουμένου είχον καταλάβει οι Γεωργ. Αναγνωστόπουλος και Π. Μιχαλόπουλος αμφότεροι εκ Κορώνης, ο μεν πρώτος διπλωματούχος της Ασκητικής Σχολής Παναγουλάκη, ο δεύτερος δόκιμος του πρώτου, μαθητής. Εκατηγορούντο, ότι εν σπηλαίω τινί του φρουρίου Κορώνης μεταμορφωθέντι εις πρόχειρον σκήτην δια διαφόρων εστρεβλωμένων θρησκευτικών δοξασιών ενέβαλλον εις κίνδυνον την δημοσίαν τάξιν και προ παντός την οικογενειακήν τοιαύτην, καθόσον δύο κορίτσια εγκαταλείψαντα την κοσμικήν ζωήν ησπάσθησαν τον μοναχικόν βίον.
Το ακροατήριον επί τη αναγνώσει του εγκλητηρίου στρέφει περίεργο το βλέμμα προς δύο νεάνιδας μελανειμονούσες και αρκετά ευρώστους, αι οποίαι εις μίαν αγωνίαν του ακροατηρίου παρακολουθούν με αγωνιώδες όμμα την τύχην του… διδασκάλου.
Ο δε Π. Μιχαλόπουλος κατηγορείται ακόμη, ότι εις έναν ναΐσκον της Κορώνης κατά την διάρκειαν της λειτουργίας εισήγαγε δια παιδίου τινός εις το εκκλησίασμα νεκρικήν κεφαλήν, ην αιφνίδίως απεκάλυψεν από μέλαν παραπέτασμα. Και το εκκλησίασμα καταληφθέν υπό πανικού ετράπη εις φυγήν.
Μεταξύ των μαρτύρων της κατηγορίας παρίστανται και αι δύο νεάνιδες βεβαιώσασαι, ότι ησπάθησαν τον μοναχικόν βίον από ακλόνητον πίστιν και ζητούν… χάριν δια τον πάσχοντα διδάσκαλον.
Το τέλος της αποδεικτικής διαδικασίας κλείει η απολογία των κατηγορουμένων. Ο Γ. Αναγνωστόπουλος φέρει μοναχικόν ένδυμα, κόμην και γένειαν, με οφθαλμούς σπινθηρίζοντας, ηλικίας 35 ετών, πρώην υπάλληλος, μετανάστης, τραυματίας πολέμου και τελευταίον… ασκητής.
Ακούει απαθώς την κατηγορίαν και απολογείται εις τόνον ασκητικόν με διαφόρους ευαγγελικάς περικοπάς, αλλ’ ο προεδρικός κώδων τού αφαιρεί την ευκαιρίαν της διδασκαλίας εις ένα τοιούτον ακροατήριον.
Ο Β. Επίτροπος Ι. Βασιλείου αναπτύσσων την κατηγορίαν ζητεί αμείλικτον την απόφασιν του Στρατοδικείου κατά των τοιούτων στοιχείων, αποτελούντων προφανή κίνδυνον κατά της κοινωνίας, κατά της οικογενείας, του θεμελίου τούτου λίθου της κοινωνικής και πολιτικής ευπραγίας.
Η εις παραβύστους τόπους διδασκαλία με εστραβλωμμένην την διάνοιαν υποθάλπει, λέγει, και παρασύρει εντός του κύκλου της αυστηράς ηθικής τας επιπολαίας και ελαφράς νεανικάς αντιλήψεις, θέτουσα αύτη εν κινδύνω την οικογένειαν.
Και το κατηγορητήριον υπήρξε δριμύτατον. Η υπεράσπισις αποκρούουσα την κατηγορίαν ζητεί την αθώωσιν των κατηγορουμένων ως μη παραβιασάντων ούτε ποινικήν αλλ’ ούτε και ηθικήν τινά παράβασιν.
Ο Γ. Αναγνωστόπουλος ακούει με την αυτήν απάθειαν την απόφασιν, ενώ εις το πρόσωπον του Π. Μιχαλοπούλου διακρίνεται ζωηρά η συγκίνησις. Και οι παρακολουθούντες πιστοί της σκήτης Παναγουλάκη δέχονται εις τας αγκάλας των τους δια της παρασχεθείσης αναστολής ελευθερωθέντας αδελφούς τους και καταπιέζονται, ενώ αι μελανειμονούσαι μοναχαί στέλλουν από μακρυά γλυκό το… γέλοιο.
Ο ΠΑΛΑΙΟΣ
______________________
ΔΙΚΗ ΜΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
«ΘΑΡΡΟΣ» 13 Νοεμβρίου 1919
Προχθές εις το Πλημμελειοδικείον διεξήχθη μία δίκη με αρκετήν πρωτοτυπίαν. Ολόκληρον το ακροατήριον παρηκολούθησε την δίκην με περισσότερον ενδιαφέρον από τους δικαζομένους.
Εις ένα χωριό της Εύας του Δήμου εννοείται, καίτοι η δίκη αυτή είχε την Εύαν ως δρων πρόσωπον, μία κόρη εστερήθη πατρός και μητρός. Ο μόνος αδελφός της, αποδημήσας εις Αμερικήν επί μακρά έτη και επαναλθών προ ολίγου, εσκέφθη αμέσως πώς να αποκαταστήση την αδελφήν του προσφέρων ως προίκα ό,τι είχε και δεν είχε.
Η διαπραγμάτευσις προς έναν νέον ευρίσκετο εις άριστον σημείον, οπότε διακόπτεται ίνα μη επαναληφθή. Ο αδελφός της κόρης ταράσσεται και ζητή επιμόνως την αιτίαν της ματαιώσεως του συνοικεσίου. Το μυστικόν γίνεται κοινόν των διαπραγματευομένων οικογενειών: Ένας γείτων χ…ήρος κατήγγειλεν εις τον υποψήφιον γαμβρόν κάποιο ανύπαρκτον ηθικόν σκάνδαλον της υποψηφίας.
Τα λόγια βλέπετε, κε δικαστά, λέει η συμπεθέρα, γυρίζουν πολλά πράγματα και όχι τον άντροπο.
Απειλείται προς στιγμήν τραγική σύρραξις αποσοβηθείσα από την σύστασιν νομιμόφρονος χωρικού κελευσαμένου την προς την δικαιοσύνην άγουσαν.
Και η υπόθεσις διεξαγομένη με όλας τας λεπτομερείας της κινεί περισσότερον το ενδιαφέρον. Μετά μακράν διαδικασίαν το δικαστήριον αποσύρεται εις διάσκεψιν και επανερχόμενον εις την έδρα του αναγιγνώσει την απόφασιν. Το ακροατήριον συγκρατεί την αναπνοήν τον δια να ακούση την απόφασιν. Κηρύσσει ένοχον τον κατηγορούμενον εξυβρίσεως, συμφώνως τοις νόμοις 29 και 1699 και επιβάλλει εις τον κατηγορούμενον ποινήν φυλακίσεως 15 ημερών. Δέχεται την πολιτικήν αγωγήν και υποχρεοί τον κατηγορούμενον να πληρώση εις την παθούσαν δραχμάς δύο χιλιάδας.
Ας την έχουν υπ’ όψιν των την απόφασιν αυτήν οι… κακόλογοι. Και ο χήρος έφαγε την… χυλόπιτα.
Ο ΠΕΡΙΕΡΓΟΣ
_____________________
ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ
«ΘΑΡΡΟΣ» 21 Νοεμβρίου 1919
Χθες εξεδικάζετο εις το ενταύθα Κακουργιοδικείον η κατά του Παν. Κουκουλομάτη κατηγορία επί βιασμώ της εκ Κουτουμού της Λακεδαίνομος Ποτίτσας Γιαννητσαράκου. Ο κατηγορούμενος επί έτος ευρίσκετο εις στενάς σχέσεις μετά της παθούσης, ενώ δε επεβάλλετο εις αυτόν αφού έφερε εις τον κόσμον τον καρπόν του έρωτός του να την νυμφευθή, αυτός όχι μόνον δεν το έκαμε, αλλά παραλαβών το νεογνόν το ενεταφίασε ζων εις απόκεντρον μέρος όπου αργά ανεκαλύφθη.
Χθες ενώ η εκδίκασις της υποθέσεως είχε προχωρήσει ο κατηγορούμενος εξεδήλωσε την επιθυμίαν του να συζευχθή την παθούσαν, αμέσως δε τη συνοδεία της αστυνομίας και του ακροατηρίου μετέβησαν εις τον Μητροπολιτικόν Ναόν της Υπαπαντής, όπου εδοκίμασαν την συγκίνησιν του χορού του Ησαΐα.
Οι νεόνυμφοι ακολούθως μετέβησαν πάλιν εις το Κακουργιοδικείον όπου το δικαστήριον των ενόρκων εξέδωκεν αθωωτικήν απόφασιν παραδεχθέν το ακαταλόγιστον.
______________________________
OYΣ Ο ΘΕΟΣ ΣΥΝΕΖΕΥΞΕΝ…
«ΘΑΡΡΟΣ» 22 Νοεμβρίου 1919
Προχθές εις το Κακουργιοδικείον εξετυλίχθη μία υπόθεσις αρκετού κοινωνικού ενδιαφέροντος. Εις ένα χωριό πλησίον του Γυθείου μίαν ωραίαν νύκτα ο φιλοπαίγμων υιός της Αφροδίτης εσκηνοθέτησε ένα γεγονός με αρχήν ειδυλλίου και με τέρμα λύσεως ενός πνευματικού αριστουργήματος του Γκαίτε.
Η μέθη των ερωτικών συναντήσεων είχε ξεχάσει την σκληράν πραγματικότητα. Και όταν ευρέθησαν προ ταύτης οι νεαροί αγρόται εσκέφθησαν πώς να θέσουν μεταξύ του μυστηρίου και της κοινωνικής αντιλήψεως ή μάλλον της κοινωνικής καταδίκης εν μεσότοιχον. Αντιθέτως τώρα προς τας πρώτας συναντήσεις, το βαθύ σκότος της νυκτός εξηφάνιζε την προδοσίαν. Αλλ’ άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλαι Θεού. Εις ποιμενικός κύων απεκάλυπτε το τελεσθέν έγκλημα και η δικαιοσύνη ιχνηλατούσα συνεκόμιζε άφθονα τα στοιχεία του εγκλήματος.
Την στιγμήν αυτήν η ευθύνη κατεκρήμνιζε ό,τι ο έρως εδημιούργησε. Και έκαστος των ενόχων εζήτει εις βάρος του άλλου να αποβάλη την ιδίαν ευθύνην. Η διάστασις υπήρξεν τρομερά απειλήσασα μεγαλειτέρας διαστάσεις. Η δίκη επροχώρησε μετά τρεις αναβολάς.
Τι θα γίνη; ηρώτων οι πάντες.
Τι άλλο, απήντα η γενική συνείδησις, ή ό,τι έπρεπε να είχε γίνη αμέσως;
Η δίκη διεκόπη δια να συνεχισθή την επομένην. Και καθ’ ην ώραν έκρουεν ο πρόεδρος τον κώδωνα και οι ένοχοι κατελάμβανον τας θέσεις των, ευθυτενής χωρεί εις την αίθουσαν γέρων ιερεύς ενώ όπισθέν του εισέρχονται μαζί υπό κουστωδίαν φυλακής οι κατηγορούμενοι.
Τι θέλετε εδώ; ερωτά ο πρόεδρος τον ιερέα.
Δια να βεβαιώσω εν τη ιεροσύνη μου ότι προ ολίγου ετέλεσα τον μυστήριον του γάμου μεταξύ των δύο κατά τους θείους και ιερούς κανόνας της Εκκλησίας μας.
Την σοβαρότητα των δικαστών και ενόρκων διαδέχεται κάποια ιλαρότης από εκείνας που χύνονται εις τα πρόσωπα εξ αιτίας κάποιου ηθικού γεγονότος.
Καθήστε εκεί, κατηγορούμενοι, απαντά η ξηρά δικαστική φωνή. Τον λόγον έχει ο κ. Εισαγγελεύς. Ζητεί την ενοχήν των κατηγορουμένων επί αποκρύψει τοκετού με όλας τας ελαφρυντικάς περιπτώσεις. Δια του γάμου ικανοποιήθη ο ηθικός νόμος, ας ικανοποιηθή και ο γραπτός, έστω και δι’ ελαφράς ποινής.
Και ο συνήγορος συνεχίζων, ους ο Θεός συνέζευξεν άνθρωπος μη χωριζέτω.
Ενώ οι ένορκοι αποσύρονται, τα διανεμόμενα κουφέτα εις την αίθουσαν διαχύνουν παντού την ηθικήν ευχαρίστησιν.
Και μετ’ ολίγον ο προϊστάμενος των ενόρκων απαγγέλλει την ετυμηγορίαν δι’ ης εκηρύχθησαν ένοχοι οι κατηγορούμενοι, την οποίαν όμως ενοχήν δεν καταλογίζουν εις αυτούς.
Πόσον μέγας είναι ο ηθικός νόμος…
Ο ΠΕΡΙΕΡΓΟΣ
________________
ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΣ ΔΙΚΗ
Απαγωγή
«ΘΑΡΡΟΣ» 23 Νοεμβρίου 1919
Την χθεσινήν συνεδρίασιν του Πλημμελειοδικείου απησχόλησεν επ’ αρκετόν μία πρωτότυπος δίκη με αντικείμενον την αναγνώρισιν της κυριότητος ενός κυνηγετικού κυνός.
Εις χωρικός ελθών εις Καλάμας μετά του σκύλου του ευρέθη έξαφνα προ ενός κυρίου εγείροντος αξιώσεις κυριότητος επ’ αυτού. Μέχρι της οριστικής εκδικάσεως της εγερθείσης επί κλοπή ποινικής αγωγής διωρίσθη ως μεσεγγυούχος ο αξιώσας την κυριότητα.
Ο αγών διεξήχθη περί την κυριότητα σφοδρός χθες και είχε κινήσει την περιέργειαν περισσότερον των διαφόρων Νεμρώδ των Καλαμών.
Ο γηραιότερος μάλιστα τούτων ημφισβήτει την κυνηγετικήν αξίαν του κυνός, παρόντος κατά την συνεδρίασιν και προσπαθούντος να εξακριβώση τα περί αυτόν τελούμενα.
Ο νεώτερος, ως τουλάχιστον ο ίδιος λέγει, Νεμρώδ είχεν αναλάβει την υπεράσπισιν του ως κλέπτου κατηγορηθέντος. Εις πρώην λοχαγός, δεινός ως διατείνεται κυνηγός, καλείται να ενεργήση πραγματογνωμοσύνη.
Και αποφαίνεται ότι ο κύων του μηνυτού έφερε κάποιο αυτί ολίγον κομμένον, ενώ ο παρών δεν φέρει τοιούτον σημείον.
Η ανακάλυψις αύτη κινεί περισσότερον το ενδιαφέρον, ενώ ο ατυχής κύων θωπευόμενος δεν γνωρίζει πού να δώση την νίκην – και βυθίζων την όρασίν του δεξιά και αριστερά φερμάρει τον κατηγορούμενον εις την φωνήν του οποίου αφήνει υλακάς χαιρετισμού.
Τα πάντα προ του γεγονότος αυτού καταρρέουσιν. Όπως κατέρρευσε και η κυνηγετική ιδιότης του κυνός αποκαλυφθέντος ενός σκύλου με πολλήν γνωριμίαν προς το πιάτον και ουδεμίαν προς την κυνηγετικήν…
Και ο γέρων Νεμρώδ κινών την κεφαλήν αποσύρεται με την ικανοποίησιν ότι η διάγνωσίς του υπήρξεν τέλεια,
Ο ΠΕΡΙΕΡΓΟΣ
