Ενδεδυμένο με ένα ημιδιαφανές χάρτινο ένδυμα, εντός ενός χάλκινου πλαισίου, ένα διακριτικά αναμορφούμενο και ανώνυμο σώμα κατευθύνει την προσοχή του κοινού στην ανάσα του, ενώ συντονίζεται με τον περιβάλλοντα χώρο και τους ήχους του.
Το Αναπνέον Σώμα (Άννα Παγκάλου) περιδιαβαίνει τον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Μεσσήνης σε μία τελετουργία αναδόμησής του στο Όλον του Χρόνου, ενώ οι θεατές προσκαλούνται να συνδεθούν με το αθέατο των ήχων.
Από την ανατολή του ηλίου (Αρκαδική Πύλη) έως τη δύση του (Ιερός Ναός Ίσιδος και Σάραπη), το Αναπνέον Σώμα εξετάζει την κατάτμηση της έννοιας του χρόνου, σύμφωνα με την Αιγυπτιακή θεώρησή της και συλλέγει συμβολικά τα 14 μέλη του σώματος του Όσιρη εμφυσώντας τους τη ζωή.
Κατά τη διαδικασία αυτή δημιουργείται ένα γλυπτικό χάρτινο ένδυμα (Γεωργία Γκρεμούτη). Οι λεπτεπίλεπτοι ήχοι του χαρτιού και της ανάσας προκαλούν το άνοιγμα της ακουστικής αντίληψης του θεατή. (Ακουστική Οικολογία).
Παράλληλα, οι ψηφίδες ενός μονοχρωματιού ψηφιδωτού συμβολοποιούν τα θραύσματα του Χρόνου και συνομιλούν με τα προσφάτως ανασκαμμένα ψηφιδωτά του Ίσιου (Χριστίνα Νάκου)
Οι θεατές / ακροατές καλούνται σε μία περιπατητική εξερεύνηση του χώρου της Αρχαίας Μεσσήνης, των ήχων της και της ιστορίας της, καθορίζοντας μόνοι τους το ρυθμό και τον τρόπο διάδρασης της εμπειρίας τους. Μικρές ομάδας ανθρώπων περιδιαβαίνουν το χώρο σιωπηλοί, συνδεόμενοι με τους ήχους του τοπίου και τις επιτελεστικές δράσεις, υπό την καθοδήγηση της συνθέτριας Κατερίνας Τζεδάκη σε οργανωμένους δίωρους ηχοπεριπάτους.
Συντελεστές: Άννα Πάγκαλου- performative artist – σύλληψη και περφόρμανς, Γεωργία Γκρεμούτη_εικαστικός / γλύπτρια – σχεδιασμός και δημιουργία χάρτινου γλυπτικού ενδύματος, Χριστίνα Νάκου_εικαστικός / ψηφιοδογράφος – δημιουργία ψηφιδωτού, Κατερίνα Τζεδάκη_αναπληρωτής συνθέτρια, αναπληρωτής καθηγήτρια στο Τμήμα Μουσικής Τεχνολογίας και Ακουστικής του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου, ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ακουστικής Οικολογίας – ηχοπερίπατος, Silent Ising – παραγωγή έργου.
Η εκδήλωση, που θα διεξαχθεί αύριο Σάββατο 21 Οκτωβρίου, τελεί υπό την αιγίδα της Εταιρείας Μεσσηνιακών Σπουδών και της Εφορείας Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας
Λίγα λόγια για την ακουστική
οικολογία και τον ηχοπερίπατο
Η ακουστική οικολογία αποτελεί πεδίο συνάντησης επιστημών και τεχνών, με στόχο την έρευνα των αλληλεπιδράσεων και σημασιών των ήχων του περιβάλλοντος. Εφαρμόζει δημιουργικές καλλιτεχνικές και εκπαιδευτικές προσεγγίσεις για την ανάπτυξη της ακουστικής αντίληψης, την αισθητική καλλιέργεια και τη διασφάλιση της ηχοποικιλότητας.
«Ηχοπερίπατος είναι η κάθε εξόρμηση που έχει ως βασικό σκοπό την προσεκτική ακρόαση του περιβάλλοντος. Είναι μια εξερεύνηση της σχέσης του αυτιού μας με το περιβάλλον, αδιαμεσολάβητη από μικρόφωνα, ακουστικά και ηχογραφικό εξοπλισμό. Είναι μια εξερεύνηση του τι τα γυμνά αυτιά μας ακούν και πώς εμείς συσχετιζόμαστε και αντιδρούμε σε αυτό. Ένας τέτοιος ηχοπερίπατος μπορεί να εφαρμοστεί σαν μια τακτική δραστηριότητα σε μια ομάδα ή ένα άτομο» (Hildegard Westerkamp – 2006)
Ο ηχοπερίπατος είναι μια πρακτική δραστηριότητα κατά την οποία μία ομάδα ανθρώπων περιδιαβαίνει έναν τόπο, με σκοπό την εξερεύνηση των ήχων που ακούγονται, των δυναμικών σχέσεων που μας φανερώνονται από αυτούς, των τρόπων ακρόασης, και των τρόπων ηχητικής διάδρασης των περιπατητών με το ηχοτοπίο, μέσα από τις εκάστοτε οδηγίες του οδηγού ή και αυθόρμητα.
