Αν υπάρχει απόλυτο πρότυπο αθλητή ο Σπύρος Γιαννιώτης το προσεγγίζει στο μέγιστο βαθμό. Με ρεκόρ κατάκτησης 30 τίτλων πρωταθλητή Ελλάδος, πολλά ευρωπαϊκά μετάλλια και δέκα σε παγκόσμια πρωταθλήματα, εκ των οποίων δύο χρυσά, τέσσερις συμμετοχές σε Ολυμπιάδες και στα 35 του να μη νιώθει «χορτασμένος»… Η λέξη ονειρεύεται δεν ταιριάζει στον κορυφαίο Κερκυραίο κολυμβητή ανοικτής θάλασσας (open water). Το σωστό είναι ότι στοχεύει στο βάθρο των Ολυμπιακών Αγώνων που θα διεξαχθούν το 2016 στο Ρίο Ντε Τζανέιρο. Έχει ήδη εξασφαλίσει το «εισιτήριό» του για τη Βραζιλία, χάρις στην 3η θέση που κατέκτησε το φετινό καλοκαίρι στο παγκόσμιο πρωτάθλημα 10 χλμ. στο Καζάν και είναι βέβαιο ότι έχει τη δύναμη και τις ικανότητες να κατακτήσει εκεί τη μοναδική διάκριση που λείπει από τη συλλογή του, το Ολυμπιακό μετάλλιο. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε το πόσο προσιτός άνθρωπος είναι και τη διάθεση να μην κρατήσει τα μυστικά της επιτυχίας για τον εαυτό, αλλά να τα δώσει σαν σκυτάλη στις επόμενες γενιές, ε, τότε δεν ξέρω τι άλλο μπορούμε να ζητήσουμε από έναν πρωταθλητή…
Το «Θ» είχε την ευκαιρία να συναντήσει τον Σπύρο Γιαννιώτη από κοντά, στο Δημοτικό Κολυμβητήριο Καλαμάτας, την περασμένη Δευτέρα οπότε ο Έλληνας Παγκόσμιος Πρωταθλητής βρέθηκε στην πόλη μας ως προσκεκλημένος εκδήλωσης και παρά το πιεστικό του πρόγραμμα φρόντισε να μη χάσει την προπόνησή του, ενώ μίλησε και σε νεαρούς κολυμβητές των τοπικών μας συλλόγων. Με χαρά αφιέρωσε λίγο χρόνο για να απαντήσει και σε μια σειρά ερωτήσεων για λογαριασμό της εφημερίδας μας, χαρακτηρίζοντας την Καλαμάτα «σημαδιακή πόλη», καθώς σε αγώνες που έγιναν στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα το 1994 εξασφάλισε τα πρώτα του όρια για το πανελλήνιο πρωτάθλημα! «Ήταν ένα ξεκίνημά μου εδώ, ιδίως για τα 1.500 μ.» ανέφερε ειδικότερα, μιλώντας με εγκωμιαστικά λόγια για την πόλη, όπου έχει έρθει μερικές φορές ακόμα, μεταξύ άλλων για να συμμετάσχει και σε στρατιωτικό πρωτάθλημα, αλλά και υπονοώντας ότι η παρουσία του εδώ μπορεί να αποτελέσει το «γούρι» της επικείμενης συμμετοχής του στο Ρίο…
-Η συνέπεια στις προπονήσεις είναι που κάνει τη διαφορά του πρωταθλητή;
«Η προπόνηση είναι προπόνηση και δεν χάνεται για κανέναν λόγο! Ο μήνας είναι λίγο χαλαρός, αλλά από τον άλλο μήνα ξεκινάω φουλ προετοιμασίας, έχοντας στο μυαλό τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο. Έχω πάρει και την πρόκριση ήδη κι έτσι μπορώ να κάνω προπόνηση χωρίς άγχος. Έχω μόνο την πίεση και τη σκέψη πάνω στον αγώνα στους Ολυμπιακούς».
-Με στόχο το βάθρο;
«Όταν κολυμπάω σε υψηλότερο επίπεδο πάντα κυνηγάω και τις υψηλότερες θέσεις. Το έχω αποδείξει κιόλας ότι μπορώ να φτάσω στο βάθρο. Το θέμα είναι να το κάνω στους Ολυμπιακούς που είναι ένα μετάλλιο που μου λείπει. Όταν έχεις φτάσει αρκετά κοντά και στους προηγούμενους αγώνες και ιδίως στο Πεκίνο που ήταν στις δυνάμεις μου… Μετά από τόσους Ολυμπιακούς Αγώνες θεωρώ ότι είναι πράγματι μέσα στις δυνάμεις μου.
Και ψυχικά και σωματικά αισθάνομαι δυνατός. Είμαι λίγο μεγάλος για κολύμπι, αλλά αφού μπορώ σωματικά και η ψυχολογία είναι καλή -είναι λίγο αμφίδρομα αυτά, το ένα βοηθάει το άλλο- μπορώ να το κάνω».
-Υπάρχει στο μυαλό σου και το τέλος της αγωνιστικής σου καριέρας;
«Θεωρώ ότι φτάνω στο σημείο που έχω αρχίσει να σκέφτομαι ότι πρέπει να αποσυρθώ. Το σώμα μου ήδη είναι στα όρια του. Θα προσπαθήσω μέχρι το Ρίο από εκεί και πέρα θα κλείσει μια καριέρα με το καλύτερο δυνατό τρόπο και στο υψηλότερο σημείο που είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες».
-Θα δούμε άλλους «Γιαννιώτες» στο μέλλον;
«Σίγουρα υπάρχουν παιδιά με θέληση, ικανότητες και αγάπη για το άθλημα που θα με ξεπεράσουν. Το θέμα είναι να αγαπάνε το άθλημα, να το κάνουν με υπομονή και επιμονή και θα έρθει το αποτέλεσμα. Και να μην έρθει αρχικά, θα έρθει με την επόμενη γιατί αυτός είναι ο αθλητισμός. Πάνω απ’ όλα ξεκινάμε για να το χαρούμε. Αργότερα όταν ωριμάζει και μπορούμε να το χειριστούμε πολύ καλύτερα μπαίνει ο πρωταθλητισμός στη ζωή μας.
Το παν είναι ο αθλητισμός. Είναι η βάση του πρωταθλητισμού. Όσο περνάει ο καιρός γίνονται κάποιες θυσίες και των δυνάμεών μας και στο θέμα της κούρασης-ξεκούρασης και κάποια πράγματα που μπορεί να πρέπει να σταματήσουμε να κάνουμε όταν μπούμε στο δωμάτιο αυτό, όταν αφοσιωνόμαστε 100% στο άθλημά μας. Για μένα αυτό είναι πρωταθλητισμός. Όταν συνειδητοποιήσει ο αθλητής και το παιδί ότι το κάνει για να γίνει καλύτερος όχι μόνο σωματικά, αλλά να προοδεύσει, σε χρόνους, σε θέσεις…».
-Πώς ξεπερνούν οι Έλληνες αθλητές να ξεπερνούν την οικονομική κρίση συνεχίζοντας να φέρνουν κορυφαίες διακρίσεις στη χώρα μας;
«Σίγουρα υπάρχουν επιπλέον προβλήματα που θα πρέπει να ξεπεράσουν οι Έλληνες αθλητές, σε σχέση με άλλες χώρες, όπου υπάρχει καλύτερη οργάνωση και στήριξη, αλλά μέσα από τα προβλήματα δημιουργείται κι ένας παράγοντας που λέγεται πείσμα και παίζει σημαντικό ρόλο και σε μένα και σε άλλα παιδιά. Κόντρα στα άσχημα και την κρίση που υπάρχει, κόντρα σε όλα μπορούμε να βγούμε ακόμα καλύτεροι. Πείσμα όχι μόνο σε έναν αγώνα, αλλά και μέσα στην προπόνηση, για να μπορέσουμε να βελτιωθούμε γιατί αυτό το κομμάτι δημιουργεί μια ψυχολογική ώθηση.
Είναι δύσκολα τα πράγματα. Επειδή κι εγώ είμαι από επαρχία ξέρω και από την Κέρκυρα τι προβλήματα υπάρχουν. Όταν κλείνει μια πισίνα είναι πάρα πολύ δύσκολα για τα παιδιά. Σταματάει ο αθλητισμός. Γι’ αυτό οποιαδήποτε δυσκολία μπορεί να ξεπεραστεί, αρκεί να είναι ανοικτή η πισίνα, το γυμναστήριο ή το γήπεδο για να να μπορούν τα παιδιά να συνεχίζουν.
Πέρα από τον πρωταθλητισμό, ο αθλητισμός είναι υγεία και μέσα από αυτόν μπορούμε να γίνουμε πολύ καλύτεροι. Παρά τα προβλήματα, δημιουργούμε δυνατούς χαρακτήρες και τα παιδιά μπαίνουν σε μια πολύ όμορφη πρόοδο για τη συνέχεια της ζωής τους, για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τη ζωή τους και τις δυσκολίες που θα συναντήσουν με πολύ πιο ώριμο τρόπο, γιατί με τον αθλητισμό πάντα προσπαθείς να ξεπεράσεις τον εαυτό σου».
-Πώς ήταν το φετινό Navarino Challenge που διοργάνωσε στην Πύλο η Costa Navarino;
«Πολύ όμορφα! Είχε τρέξιμο, κολύμπι, τάε κβον ντο και διάφορα αθλήματα, δραστηριότητες και εκδηλώσεις. Είναι πολύ σημαντικό να γίνονται αυτά για τη χώρα μας. Αναδεικνύουν τον τόπο μας, προωθούν τον αθλητισμό τουρισμό, έρχονται ξένοι που μπορούν να απολαύσουν τα απίστευτα τοπία που έχει η Ελλάδα και είναι μοναδικά. Μέσα από ένα αθλητικό γεγονός δημιουργούνται τουριστικά οφέλη και αυτό είναι διπλό κέρδος.
Παράλληλα, εμείς οι αθλητές μπορούμε να συναστραφούμε με ανθρώπους που το κάνουν πιο πολύ ερασιτεχνικά και είναι πολύ ωραίο να μπαίνεις σε μια διαδικασία να συζητάς μαζί τους διάφορα θέματα που απασχολούν τον αθλητισμό ή την καθημερινότητα».
-Συναισθάνεσαι την ευθύνη του προτύπου απέναντι στις νέες γενιές;
«Μου αρέσει να δίνω στα παιδιά. Εμείς οι αθλητές δημιουργούμε ένα υγιές πρότυπο, να θέλουν να σε φτάσουν και να σε ξεπεράσουν. Και αυτό είναι ακριβώς που μένει στον αθλητισμό: το πρότυπο που μπορείς να δημιουργήσεις σε ένα παιδί. Έτσι ανεβαίνει και ο αθλητισμός. Ειδικά σε εκδηλώσεις που είναι στην επαρχία, όπου έχω και “αδυναμία”, προσπαθώ να είμαι “παρών” σε προπονήσεις και διάφορες εκδηλώσεις. Είναι πολύ σημαντικό να σε βλέπουν από κοντά, να τους μιλάς. Το πολύ μικρό που μπορείς να τους πεις μπορεί να είναι ένα πολύ μεγάλο κλικ για να συνεχίσουν».
-Οι διαφορές της κλασικής κολύμβηση με την ανοικτή θάλασσα;
«Η προπόνηση είναι η ίδια, απλώς στην ανοικτή θάλασσα είναι πιο πολλή. Αυτό που αλλάζει είναι η σωματική επαφή που έχεις με τους άλλους αθλητές και η ανάγκη να έχεις αίσθηση κατεύθυνσης, να ξέρεις που είσαι. Είμαι νησιώτης και από μικρός ήμουν πιο εξοικειωμένος με το open water, οπότε μου ήταν πιο εύκολο. Σαν άθλημα έχει πολύ μεγαλύτερη τακτική, ψυχολογικά ανεβοκατεβάσματα, αλλά η ένταση στο τέλος είναι η ίδια. Μου ταιριάζει περισσότερο το open water γιατί στο κομμάτι της ωριμότητας, μετά από τόσα χρόνια και τον αθλητισμό, έχω πλεονέκτημα.
Σε επίπεδο νέων παιδιών, πράγματι, οι συμμετοχές είναι λιγότερες. Πρώτα ξεκινάμε από την πισίνα, κάνουμε ό,τι κάνουμε και όσο μπορούμε να φτάσουμε σε ένα επίπεδο. Τα αγωνίσματα του open water είναι για μεγαλύτερες ηλικίες –μπορούν βέβαια και έφηβοι- αλλά μπορείς να δώσεις μεγαλύτερη έμφαση και αργότερα γιατί την αντοχή μπορείς να την αποκτήσεις και σε μεγαλύτερη ηλικία. Στο ερασιτεχνικό κομμάτι έχει μπει πολύς κόσμος στον αθλητισμό, έχοντας στις επιλογές του τη μαραθώνια κολύμβηση, αλλά και τρίαθλο και αυτό αφήνει πολλά ανταποδοτικά οφέλη και για τους αθλητές που ασχολούνται σε επίπεδο πρωταθλητισμού».
Της Χριστίνας Ελευθεράκη
