Παραιτήθηκε η Πιπίνα Κουμάντου από το ΔΣ του ΦΟΚ κάνοντας σοβαρές καταγγελίες

Παραιτήθηκε η Πιπίνα Κουμάντου από το ΔΣ του ΦΟΚ κάνοντας σοβαρές καταγγελίες

Για πολλά χρόνια στην πρώτη γραμμή του Φιλογυμναστικού Ομίλου Καλαμάτας, η Πιπίνα Κουμάντου, έκλεισε τον κύκλο της στο χώρο της ρυθμικής, με την παρακάτω καταγγελία που αν ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν από τους υπεύθυνους της Ελληνικής Ομοσπονδίας Γυμναστικής θα δώσει στο άθλημα την ώθηση που χρειάζεται και δικαιούται…
 
«ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΑ ΑΠΟ ΤΗ ΡΥΘΜΙΚΗ
Την περασμένη Παρασκευή παραιτήθηκα από το Δ.Σ του Φ.Ο. Καλαμάτας. Όταν πριν από 6 χρόνια η κόρη μου σταμάτησε τη ρυθμική, εγώ παρέμεινα στο Δ.Σ γιατί πίστεψα (αφελώς…) ότι θα μπορούσα να συμβάλλω στην ανάδειξη του υπέροχου αθλήματος της ρυθμικής γυμναστικής. Του αθλήματος της τελειότητας και της υψηλής τέχνης και ικανότητας. Δυστυχώς όμως δεν τα κατάφερα…. Παρά το γεγονός ότι ανέλαβα έναν σύλλογο χωρίς καμιά διοικητική συγκρότηση και παρά τις οικονομικές δυσκολίες, μαζί με την πρόεδρο Βούλα Κουβάτσου καταφέραμε να φτιάξουμε ένα λειτουργικό σωματείο με μεγάλη δραστηριότητα (διοργάνωση δυο διεθνών αγώνων το χρόνο με συμμετοχή συνολικά 800 αθλητριών και 400 συνοδών…). Όμως η διοικητική συγκρότηση, παρά το γεγονός ότι είναι απαραίτητη δεν ήταν αρκετή για να…φέρει αθλητικές επιτυχίες στο σύλλογο. Αλλάξαμε προπονήτριες, οι γονείς χρηματοδοτούσαν φιλικούς αγώνες των παιδιών τους κι όμως…τα μετάλλια δεν έρχονταν. Τι έφταιγε λοιπόν; αναρωτήθηκα πριν τρία – τέσσερα χρόνια και ξεκίνησα να το βρω με μόνη την παρατηρητικότητα μου. Κατέγραφα όσα σχετίζονταν με τους αγώνες… Πως διοργανώνονται , πότε, από ποιους, ποίοι συμμετέχουν , ποιοι σύλλογοι διακρίνονται, ποιες αθλήτριες ξεχωρίζουν…ποιες κριτές λαμβάνουν μέρος, πως βαθμολογούν, έμαθα να διαβάζω τις φόρμες και το ποιες ασκήσεις κόβονται και γιατί. Κάθισα επί μακρόν δίπλα στα πάνελ των κριτών απλά παρατηρώντας… Σήμερα , μετά από τέσσερα χρόνια συστηματικής παρατήρησης , σας βεβαιώνω ότι στην πραγματικότητα δεν διοργανώνονται αγώνες παρά γυμναστικές επιδείξεις – πανηγύρια…. Δεν υφίσταται στην Ε.Γ.Ο νόμιμα θεσμοθετημένη ομοσπονδία κριτών (όπως είναι υποχρεωτικό να συμβαίνει από τον αθλητικό νόμο) ή έστω ένα σωματείο κριτών (όπως επιτρέπει ο ίδιος νόμος), ούτε έχει ψηφιστεί “Κανονισμός Κρίσης”. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μία κυρία, την οποία όλοι αποκαλούν “Πρόεδρο Κριτών” ,(λέω αποκαλούν , γιατί πρόεδρος εκλέγεσαι από ένα σώμα ψηφοφόρων μελών του σωματείου έπειτα από εκλογές που διενεργούνται μέσα σε θεσμοθετημένα πλαίσια και στην ΕΓΟ τέτοια σώμα δεν υπάρχει…) να αποφασίζει κάθε φορά μόνη της το πόσοι και ποιοι κριτές θα κρίνουν σε κάθε αγώνα. Αποτέλεσμα είναι να κρίνουν εδώ και μια δεκαετία που θυμάμαι οι ίδιες και οι ίδιες 10 -15 γυναίκες κάθε φορά. Έχει καταντήσει η κατάταξη των αθλητριών σε επίσημους και ανεπίσημους αγώνες απόλυτα προβλέψιμη και επιτυγχανόμενη κάθε φορά με χειρουργική ακρίβεια… Ουδείς γνωρίζει (αφού δεν υπάρχει κανονισμός κρίσης) εκ των προτέρων τα κριτήρια με τα οποία οι κριτές βαθμολογούν και η “Πρόεδρος των κριτών” τα κριτήρια με τα οποία επιλέγει κάθε φορά τα πάνελ αλλά και επεμβαίνει διορθώνοντας τις βαθμολογίες τους… Φυσικά ενστάσεις και λοιπά περιττά πράγματα κρίνονται από το …ίδιο πάνελ που έκρινε την πρώτη φορά και φυσικά απορρίπτονται μετά πολλών επαίνων.!!! Όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα να συμβαίνουν τα εξής αξιοπερίεργα: αθλήτριες να έχουν 10 πτώσεις οργάνου και να καταλαμβάνουν θέση διάκρισης (ενίοτε και χρυσό μετάλλιο) , μόνο και μόνο για να ικανοποιηθεί προφανώς το σωματείο.. ή σε έναν αγώνα η μία αθλήτρια να τα πάει περίφημα και να …χαντακωθεί (διότι ήταν μάλλον η σειρά άλλου συλλόγου να τιμηθεί με μετάλλιο) και σε επόμενο αγώνα να τα κάνει όλα μαντάρα και να πάρει μετάλλιο (γιατί ήρθε η σειρά της προφανώς….). Αδιαφανή κριτήρια, αδιαφανείς αγώνες, αδιαφανείς κατατάξεις… Σας θυμίζει μήπως κάτι παρόμοιο σε άλλο άθλημα; Ορθώς σας το θυμίζει. Πολλοί θα πείτε : “γιατί δεν τα κατήγγειλες αυτά;” Και βέβαια τα κατήγγειλα σας απαντώ. Σε μια Γ.Σ της Ε.Γ.Ο μάλιστα αλλά τόσο εγώ , όσο και μια μεγάλη κυρία της ρυθμικής που συμφώνησε μαζί μου αντιμετωπιστήκαμε ως …γραφικές. “Για ένα σωματείο ” να κάνω έτσι; Από την άλλη δέχτηκα ..επίπληξη από γονέα αθλήτριας ότι “κάνοντας επανάσταση” θα κάνω …ζημιά στο σύλλογο και τις αθλήτριες του… Πρέπει να σας πως ,αυτή η κατάσταση στην Κρίση κάνει πολλούς συλλόγους και προπονητές να ανέχονται πράγματα και καταστάσεις που δεν τα βάζει ο νους του ανθρώπου: ψυχολογική, λεκτική , ενίοτε και σωματική κακοποίηση αθλητριών που δεν …έχουν την απαιτούμενη απόδοση για την λήψη διάκρισης, επιβολή νηστείας και καθημερινό ζύγισμα σε κοριτσάκια 7 και 8 ετών (για να έχουν τουλάχιστον καλό κορμί και σκηνική παρουσία…), γονείς που ..μαλώνουν τα παιδιά τους γιατί δεν κατάφεραν να διακριθούν (πως να τα καταφέρουν, αφού δεν εξαρτάται απόλυτα από αυτά;). Συνεπώς η παραίτησή μου είναι μονόδρομος και η παραμονή μου συνενοχή. Ο σεβασμός στον τεράστιο κόπο που καταβάλλουν οι αθλήτριες της ρυθμικής καθώς και η επιθυμία να έχω ήσυχη τη συνείδησή μου με κάνει να αποχωρήσω με την ελπίδα ότι όσοι παραμείνετε θα ..ευαισθητοποιηθείτε και θα συνεχίσετε να επιμένετε στην θεσμοθέτηση κανόνων και προβλεπομένων οργάνων. Τα όσα προβλέπει ο αθλητικός νόμος δεν είναι διακοσμητικές υπερβολές αλλά κατοχυρώνουν το αδιάβλητο του αθλήματος. Γεια σας!».