Μεγάλη παράταση για παλιές και νέες αντιρρήσεις στους δασικούς χάρτες ζητούν οι εργαζόμενοι στις αποκεντρωμένες διοικήσεις

Μεγάλη  παράταση για παλιές και νέες αντιρρήσεις στους δασικούς χάρτες ζητούν οι εργαζόμενοι στις αποκεντρωμένες διοικήσεις

Παράταση και μάλιστα για μεγάλο χρονικό διάστημα, ζητούν να δοθεί για παλιές και νέες αντιρρήσεις οι εργαζόμενοι των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων στους Δασικούς Χάρτες.

Οι βασικοί λόγοι που επικαλούνται είναι η τραγική υποστελέχωση των δασικών υπηρεσιών, οι ασφυκτικές προθεσμίες που έχουν τεθεί και τα αναπάντητα επιστημονικά ερωτήματα.

Τραγική υποστελέχωση
Σε ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων Ελλάδας, υπογραμμίζει ότι: «Το 2ο κύμα της ανάρτησης των δασικών χαρτών αποκάλυψε τις πολιτικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων, ιδιαίτερα της σημερινής της ΝΔ και της προηγούμενης του ΣΥΡΙΖΑ, που διαμόρφωσαν το νομικό πλαίσιο ανάρτησης και κύρωσης των Δασικών Χαρτών, στο πλαίσιο της κοινής στρατηγικής της εμπορευματοποίησης της γης. Προβλήματα που επανειλημμένα έχουμε αναδείξει. Γνωρίζουμε όλοι, πως η διαδικασία με τους δασικούς χάρτες, δεν σταματά στην ανάρτηση. Τα θέματα που θα προκύψουν, από εδώ και πέρα στις δασικές υπηρεσίες, θα γιγαντώνονται και εκείνοι που θα επωμιστούν το βάρος, θα είναι τα γνωστά υποζύγια της κυβέρνησης: οι δασικοί υπάλληλοι της απαξιωμένης και ερημωμένης δασικής υπηρεσίας».

Όπως σημειώνει η Ομοσπονδία, η τραγική υποστελέχωση της Δασικής Yπηρεσίας έγινε ιδιαίτερα εμφανής, λόγω του έργου των Δασικών χαρτών και αφορά το σύνολο των δασικών υπαλλήλων. Μάλιστα, τονίζουν ότι η Δασική           Υπηρεσία έχει καταντήσει υπηρεσία «μίας νόσου», αυτή των χαρτών, ενώ δεν υπάρχει το αναγκαίο προσωπικό για την σε επιστημονική βάση, ολοκληρωμένη προστασία και διαχείριση των Δασικών οικοσυστημάτων.

Προβλήματα και αιτήματα
«Συνάδελφοι είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται εκτός ωραρίου εργασίας, σε εξοντωτικές εργασιακές συνθήκες, προκειμένου να ανταποκριθούν στις πιεστικές απαιτήσεις. Έχουν ξεπεράσει, εδώ και καιρό, την κόκκινη γραμμή.  Η κύρωση των Δασικών Χαρτών, «φιλοδοξεί» να επιταχύνει τη διαμόρφωση «καθαρού τοπίου» στη δασική γη ώστε να υλοποιηθούν, στο πλαίσιο του «πράσινου new deal», κερδοφόρες επενδύσεις στις ΑΠΕ, τον Τουρισμό, τις κατασκευές κλπ. Αυτό άλλωστε, ζητά ο ΣΕΒ από το 2010, η Εθνική Τράπεζα από το 2014, η Παγκόσμια Τράπεζα από το 2016, ενώ είναι δέσμευση της σημερινής κυβέρνησης σε ΕΕ και τρόικα η ολοκλήρωση της διαδικασίας το 2021. Η απαξίωση της Δασικής Υπηρεσίας, διευκολύνει και επιταχύνει την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών και την «απελευθέρωση» της γης από τα «δεσμά», της όποιας προστασίας των δασικών οικοσυστημάτων, έχει απομείνει», σημειώνεται στην ανακοίνωση των εργαζομένων.

Παρουσιάζοντας τα προβλήματα, αναφέρουν ότι τα βασικότερα είναι η υποστελέχωση και η έλλειψη της αναγκαίας χρηματοδότησης, σε υλικοτεχνική υποδομή, οχήματα, κλπ., καθώς και οι ασφυκτικές προθεσμίες, για την υποβολή των αντιρρήσεων, που δημιουργούν πρόβλημα και στους ενδιαφερόμενους και στις υπηρεσίες. Επίσης, τα δεκάδες επιστημονικά ερωτήματα που προκύπτουν και εκκρεμεί η απάντησή τους, από τις επίσης τραγικά υποστελεχωμένες υπηρεσίες της Γενικής Διεύθυνσης Δασών του ΥΠΕΝ, με αποτέλεσμα να υπάρχουν πρόσθετες καθυστερήσεις εκατοντάδων υποθέσεων.

Οι εργαζόμενοι στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, ζητούν:

  • Να προσληφθεί άμεσα στις Δασικές υπηρεσίες, το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό όλων των απαραίτητων ειδικοτήτων, να εξασφαλιστούν οι αναγκαίοι πόροι και μέσα, ώστε να ολοκληρωθούν οι απαραίτητες διαδικασίες, για την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων.
  • Να εξασφαλιστεί παράταση του χρόνου των αντιρρήσεων για μεγάλο χρονικό διάστημα, λόγω της τραγικής υποστελέχωσης. Να δοθεί ανάλογο δικαίωμα και για τις παλιές αναρτήσεις.
  • Να επιλυθούν όλα τα διοικητικά και τεχνικά προβλήματα, που το ίδιο το κράτος δημιούργησε, χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση των ενδιαφερόμενων.
  • Να μη χρησιμοποιηθούν οι δασικοί χάρτες και γενικότερα η δασική πολιτική και η πολιτική γης, από την μία ως εργαλεία ομηρίας σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων και από την άλλη ως εργαλεία επιτάχυνσης των κερδοφόρων επενδυτικών σχεδίων των ομίλων, σε βάρος των δασών και συγκέντρωσης της γης σε λίγα χέρια.

Της Βίκυς Βετουλάκη