Συζητούσα πρόσφατα με φίλο εκπαιδευτικό, διευθυντή σχολείου, για το θέμα των ελλείψεων, που αντιμετωπίζουν συνήθως τα σχολεία στην αρχή της σχολικής χρονιάς.
Η απάντησή του στην σχετική ερώτηση με άφησε άφωνη. «Καμία έλλειψη δεν αντιμετωπίζουμε» μου απάντησε και πρόσθεσε: «ούτε σε δομές, ούτε σε εκπαιδευτικούς, ούτε σε βιβλία». Ξεπερνώντας το σοκ ,τον ρώτησα σε τι οφείλεται αυτή η…. έκπληξη. Η απάντησή του μου προκάλεσε θλίψη, απογοήτευση, προβληματισμό.
Μου είπε πως κάθε χρόνο οι μαθητές λιγοστεύουν τόσο που , κατά τη γνώμη του, δεν είναι μακριά η ώρα που σχολειά θα κλείσουν. Δεν πέρασαν λίγες μέρες και η συζήτησή μας επιβεβαιώθηκε.
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του 2015 που ανακοινώθηκαν, σε όλη τη χώρα οι θάνατοι ήταν σχεδόν διπλάσιοι από τις γεννήσεις. Ειδικά στον Νομό Μεσσηνίας οι γεννήσεις ήταν 1124, ενώ οι θάνατοι 2.246. Αυτό , πολύ απλά, σημαίνει ότι το 2021, θα πάνε στην πρώτη δημοτικού μόνο 1.124 παιδιά σε όλο το Νομό ήτοι 16 μαθητές σε κάθε πρώτη δημοτικού των 69 Δημοτικών Σχολείων μας. Το κλείσιμο σχολικών δομών είναι αναπόφευκτο..
Η Ελλάδα, ως το 2050, θα είναι μια χώρα γερόντων. Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς, ότι μια κοινωνία στην οποία οι συνταξιούχοι είναι περισσότεροι από τους ενεργούς πολίτες, δεν μπορεί να παράγει πλούτο και, συνεπώς, ούτε μπορεί να αναπτυχθεί, ούτε να σταθεί αλληλέγγυα στους φτωχότερους και στους πιο αδύναμους. Πως θα αναδιανεμηθεί ο πλούτος, άμα δεν υπάρχει καν; Πως θα υπάρξει αλληλεγγύη ανάμεσα στις γενιές, όταν η νεότερη, δουλεύοντας, απλώς παράγει τις συντάξεις της παλιότερης, χωρίς καν να εξασφαλίζει τις δικές της μελλοντικές συντάξεις;
Η χώρα χρειάζεται μια συγκροτημένη πολιτική για την προστασία κάθε ελληνικής οικογένειας, πολλώ δε μάλλον της πολύτεκνης. Τα 1000 ευρώ αφορολόγητο για το πρώτο παιδί και τα 2000 ευρώ για το δεύτερο για όλες τις οικογένειες καθώς και κανένα παιδί εκτός παιδικού σταθμού, σε συνδυασμό με την επέκταση του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος σε κάθε Έλληνα (που πρώτη η Κυβέρνηση Σαμαρά θέσπισε και εφάρμοσε πιλοτικά στους πιο αδύναμους) είναι μια καλή αρχή για να αφοπλίσουμε την δημογραφική «βόμβα» που μας απειλεί. Ένα κίνητρο για να κάνουν το πρώτο παιδί οι οικογένειες που δεν έχουν. Η χαμηλή φορολογία, η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, το σταθερό φορολογικό πλαίσιο, η προώθηση των επενδύσεων για την δημιουργία θέσεων εργασίας, θα βοηθήσουν με τη σειρά τους στη δημιουργία προϋποθέσεων ευημερίας για όλους τους Έλληνες και θα αποτελέσουν κίνητρο για την επιστροφή στη χώρα των πεντακοσίων χιλιάδων νέων που την εγκατέλειψαν την τελευταία τριετία και για τη δημιουργία νέων ελληνικών οικογενειών.
Αν δεν σας πείθουν για την ανάγκη μιας δημογραφικής ανάπτυξης τα οικονομικά στοιχεία, δείτε τα εθνικά: 7,5 εκατομμύρια θα είμαστε όλοι και όλοι σε 30 χρόνια, ενώ οι Τούρκοι 94 εκατομμύρια, ήτοι 12 φορές περισσότεροι…….
Της Πιπίνας Π. Κουμάντου
Μια «βόμβα» στα θεμέλια της Ελλάδας
