Τι κοινό μπορεί να έχει η οικονομική ζωή στην Αλαγονία του 500 – 600 μ.Χ. με την οικονομική ζωή στην Ελλάδα του 2017;
Αντιγράφω από το εξαιρετικό βιβλίο «Αλαγονία και Αλαγόνιοι» του πατριώτη μου Αγησίλαου Κορομηλά:
«Τις επιθέσεις των βαρβάρων ήρθε να συμπληρώσει η φορολογική πολιτική του κράτους. Οι έκτακτες εισφορές και οι άγριοι διωγμοί της φοροδιαφυγής δυσκόλεψαν τη ζωή των κατοίκων. Η αυθαιρεσία των αυτοκρατορικών υπαλλήλων έκανε τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Η τοπική αυτοδιοίκηση που θα μπορούσε να κατανείμει δικαιότερα τα βάρη, είχε πληγεί από το συγκεντρωτισμό, ο οποίος έδινε ανατολίτικο χαρακτήρα στην κεντρική εξουσία. Τα παραπάνω μέτρα αύξησαν τις ανισότητες υπέρ των μεγάλων γαιοκτημόνων και σε βάρος των μικροκαλλιεργητών.
Ανάμεσα στους φόρους ήταν αυτό που λεγόταν χρυσάργυρο. Συμφώνα με αυτόν, κάθε άτομο, ακόμα και βρέφος, έδινε ένα άργυρο νόμισμα για την κόπρο και τα ούρα του! Ακόμα και τα άλογα και τα βοοειδή φορολογούνταν με τον ίδιο τρόπο, ενώ για τα γαϊδούρια και τους σκύλους ο ιδιοκτήτης έπρεπε να πληρώσει “φόλεις εξ”, όπως αναφέρει ο Κεδρηνός. Άλλοι φόροι ήταν ο έγγειος και ο κεφαλικός…».
Στα επτά χρόνια της οικονομικής κρίσης οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έφτασαν στο σημείο να φορολογήσουν την κόπρο και τα ούρα των Ελλήνων, αλλά είμαι σίγουρος ότι το σκέφτηκαν. Ο Θεός να μας φυλάει.
Υ.Γ.1 Κάθε χρυσό νόμισμα ισοδυναμούσε με 360 φόλεις.
Του Γιώργου Κυριακόπουλου
