Κάθε Κυριακή με «Θάρρος»
Η Ελλάδα εισήλθε στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) το 1981. Η Πορτογαλία μαζί με την Ισπανία εισήλθαν στην ΕΟΚ το 1985.
Συγκρίνοντας την Ελλάδα με την Πορτογαλία του 1981, η Ελλάδα ήταν μπροστά παρασάγγας από την Πορτογαλία. Ύστερα από τριάντα χρόνια (2010, χρονιά της χρεοκοπίας), η Πορτογαλία είναι μπροστά παρασάγγας από την Ελλάδα. Γιατί άραγε;
Το πιο πιθανό είναι ότι τα τριάντα αυτά χρόνια μάλλον κάναμε πολλά λάθη, ενώ η Πορτογαλία προχώρησε καλύτερα, γι’ αυτό και μας ξεπέρασε.
Επομένως, είναι σοβαρό λάθος η άποψη αρκετών ανθρώπων που υποστηρίζουν ότι μετά το 1981 άλλαξε η Ελλάδα. Ο ισχυρισμός τους περίπου είναι ο εξής: η Ελλάδα του 1981 με την Ελλάδα του 2010 είναι αγνώριστη. Αυτοκινητόδρομοι, πανεπιστήμια, σπίτια και εξοχικά όλοι σχεδόν οι Έλληνες, υψηλό βιοτικό επίπεδο, κατανάλωση μέχρι σπατάλης, ελευθερίες κ.τ.λ.
Όλα αυτά είναι σωστά. Αλλά για να βγάλουμε ορθά συμπεράσματα, θα πρέπει να συγκρίνουμε την πρόοδο της Ελλάδας με την πρόοδο των άλλων γειτονικών χωρών ή χωρών που βρίσκονταν στο ίδιο περίπου επίπεδο με την Ελλάδα.
Αν συγκρίνουμε, λοιπόν, την Ελλάδα με τις γειτονικές χώρες (Αλβανία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Τουρκία κ.τ.λ.), θα διαπιστώσουμε ότι, αν και μόλις το 1990 κατέρρευσε το κομμουνιστικό σύστημα, έχουν διανύσει μεγαλύτερη πορεία από την Ελλάδα. Με άλλα λόγια, η απόσταση Ελλάδας και βαλκανικών χωρών διαρκώς σμικρύνεται. Κι αυτό σημαίνει ότι οι χώρες αυτές βαδίζουν καλύτερα-ταχύτερα από την Ελλάδα.
Στη σύγκριση της Ελλάδας με τις άλλες χώρες θα πρέπει να λάβουμε υπόψη και τα εξής: από το 1981 έως το 2010 εισέρευσαν στη χώρα πολλά λεφτά. Όταν λέμε πολλά λεφτά, εννοούμε πολλά λεφτά. Περίπου ένα τρισεκατομμύριο ευρώ. Συγκεκριμένα, εισέρευσαν μέχρι το 2010:
α) 300-350 δισ. ευρώ που ήταν το δημόσιο χρέος
β) 300-350 δισ. ευρώ που ήταν το ιδιωτικό χρέος (νοικοκυριών και επιχειρήσεων).
γ) 300-350 δισ. ευρώ που είναι τα χρήματα που έχουμε ως θετικό ισοζύγιο από το δούναι-λαβείν με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Επομένως, με αυτόν τον πακτωλό χρημάτων, δηλαδή με δανεικά, έγιναν αυτοκινητόδρομοι, πανεπιστήμια, σπίτια, αυτοκίνητα, υψηλό βιοτικό επίπεδο και κατανάλωση μέχρι σπατάλης και όχι με την καλή διακυβέρνηση. Κυρίως του ΠΑΣΟΚ, που όχι μόνο κυβέρνησε τα περισσότερα χρόνια, αλλά κυβέρνησε κάκιστα (χρεωκοπία, λαϊκισμός, διάλυση πανεπιστημίων, άνοδος της ασημαντότητας κ.τ.λ.). Τρανή απόδειξη, ως καταστάλαγμα, η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Άλλωστε, και η Νέα Δημοκρατία το ΠΑΣΟΚ αντέγραψε.
Απόδειξη της λανθασμένης και τελικά χρεοκοπημένης διακυβέρνησης αποτελεί η σύγκρισή μας με τις γειτονικές χώρες, αλλά και με την Πορτογαλία. Όπως αναφέρθηκε, το 1981 η Πορτογαλία ήταν αρκετά πιο πίσω από την Ελλάδα, κι όμως σήμερα είναι μπροστά. Και δεν είναι μόνον αυτό. Επιπλέον και παραδειγματικά:
α) Η δημοκρατία λειτουργεί καλύτερα στην Πορτογαλία, γιατί υπάρχει συναίνεση. Και η Πορτογαλία χρεοκόπησε, αλλά σε τρία χρόνια βγήκε από την κρίση, γιατί το πολιτικό σύστημα συμφώνησε στα αυτονόητα. Οι δικοί μας εγχώριοι πολιτικοί μεταπράτες ενδιαφέρονται μόνο για την εξουσία και όχι για την πρόοδο της χώρας.
β) Η Πορτογαλία μετέχει ενεργά και επηρεάζει τις εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στη διεθνή κοινότητα. Αρκεί να λεχθεί ότι αρκετοί Πορτογάλοι καταλαμβάνουν υψηλές θέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στους διεθνείς οργανισμούς. Παραδειγματικά: ο κ. Μπαρόζο ήταν πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο κ. Σεντένο είναι πρόεδρος του Ευρωγκρούπ. Ο κ. Γκουτιέρες είναι γενικός γραμματέας του ΟΗΕ.
Ερώτηση προς όλους μας: από το 1981 και μετά, πόσοι Έλληνες κατέλαβαν υψηλές θέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στους διεθνείς οργανισμούς; Κανένας! Και αυτό πονάει όλους τους Έλληνες.
Επομένως, όσοι συνεχίζουν να τρέφονται με μύθους, κάνουν κακό στον εαυτό τους και στους άλλους. Η πραγματικότητα ξεπερνάει τους όποιους μύθους, αρκεί να έχουμε το μυαλό μας ανοιχτό. Κι αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, να μάθουμε να συγκρίνουμε. Και να θυμόμαστε.
Να θυμόμαστε ότι η Ελλάδα κατεστραμμένη, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον εμφύλιο, άρχισε την ανοικοδόμηση. Και μέσα σε τριάντα χρόνια (1950-1980) άλλαξε πραγματικά πρόσωπο. Τότε, συγκριτικά με τις άλλες χώρες, μαζί με την Ιαπωνία, ειδικά τη δεκαετία του 1960, είχε τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης παγκοσμίως.
Η σύγκριση της Ελλάδας με τις άλλες χώρες δείχνει ότι μετά το 1981 ο γιαλός δεν έγινε στραβός, αλλά εμείς αρμενίζουμε στραβά. Μέχρι πότε;
Γράφει ο Παύλος Μάραντος*
*Ο Παύλος Μάραντος είναι Έλληνας και Ευρωπαίος πολίτης.
marantosp@gmail.com
Σύγκριση Ελλάδας και Πορτογαλίας
