Στο σπίτι τού κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί


Ο κ. Νίκας αδυνατώντας να τοποθετηθεί επάνω στα προβλήματα των μαθητών, προσπάθησε να απαξιώσει την κοινή δράση της εκπαιδευτικής κοινότητας, (μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς), καταγγέλλοντας τους εκπροσώπους των εκπαιδευτικών και των γονέων ως πολιτικούς κηδεμόνες.
Κοινή δράση, που ήταν αποτέλεσμα της  κοινής σύσκεψης που πραγματοποιήθηκε στο Εργατικό  Κέντρο. 
Ο καθένας που ασχολείται με τα κοινά, κάπου ανήκει.  Σημασία έχει σε κάθε του δράση τί εκπροσωπεί. Δεν πήγαμε οι εκπρόσωποι  των εκπαιδευτικών και των γονέων να τον συναντήσουμε ως εκπρόσωποι  κομμάτων, αλλά σαν εκπρόσωποι των φορέων. Ούτε πήγαμε να δούμε τον εκπρόσωπο και στέλεχος της Ν.Δ., αλλά το Δήμαρχο της πόλης και υπεύθυνο για τις σχολικές κτιριακές υποδομές.
Ο Δήμαρχος με την τοποθέτησή του στα αιτήματα, μάλλον  εκπροσωπεί τη Ν.Δ. της  οποίας είναι στέλεχος. Έτσι εξηγείται και η έκκλησή  του για υπομονή στις δύσκολες στιγμές που περνά η πατρίδα. Κρίμα που είναι και εκπαιδευτικός.
Είναι Δήμαρχος, υπάλληλος του Κράτους,  της εξουσίας του κεφαλαίου και της ιδιωτικής  πρωτοβουλίας.
Αντί να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των συμπολιτών του, υπερασπίζεται ένα φαύλο και σάπιο πολιτικό σύστημα, που δεν ενδιαφέρεται για την κάλυψη των αναγκών των πολιτών του, αλλά για την κερδοφορία αυτών που κατέχουν τα μέσα παραγωγής.
Παναγιώτης Κουφαλάκος